Volgens Karel van het Reve zijn Russische schrijvers altijd op zoek geweest naar een eigen taal en een eigen literaire ruimte – van de romantici, die woorden probeerden te vinden voor de nieuwe, moderne sensibiliteit die met het Oudkerkslavisch niet kon worden uitgedrukt, tot de futuristen, die een totaal nieuwe taal wilden creëren en de Moskouse conceptualisten, die tijdens de Sovjet-Unie zochten naar een kunst die niet institutioneel verankerd kon worden. Maar evengoed werden schrijvers al sinds de begintijd van de Russische literatuur in de ban gedaan, werden hun oplagen vernietigd en verboden, zowel in het tsaristische Rusland als onder de latere machthebbers tijdens de Sovjet-Unie.

Dit boek laat zien welke strategieën Russische schrijvers hebben ingezet om aan het woord te komen en de taal weer tot hun eigen terrein te maken. Veel van de auteurs die aan bod komen zijn in Nederland niet of nauwelijks bekend, terwijl ze tot de belangrijkste vertegenwoordigers van deRussische literatuur gerekend kunnen worden: Ry Nikonova, Sergej Sigej, Lev Rubinstein, Vsevolod Nekrasov, Anna Altsjoek, Andrej Sen-Senkov, Alexander Gornon en Andrej Voznesenski worden hier voor het eerst in het Nederlands ontsloten in vertalingen van Eric Metz en Nina Targan Mouravi. De teksten worden ingeleid en van commentaar voorzien door specialisten op het gebied van de Russische literatuur, zoals Willem Weststeijn en Boris Noorderbos. Hedendaagse dichters als uit Nederland en Vlaanderen Samuel Vriezen, Lieke Marsman en Helen White reageren op het werk van hun Russische collega’s.

Deze bundel is samengesteld door de redactie van Perdu in het kader van de vierdelige reeks ‘Nieuwe poëzie uit Rusland’. Dit boek is het eerste deel van een tweetal uitgaven over nieuwe Russische poëzie in samenwerking met uitgeverij Leesmagazijn.

Samenstelling en concept: Fiep van Bodegom, Anne-Marie van der Meer en Claudia Zeller
Eindredactie: Frank Keizer