Jan Eijkelboom over Seames Heaney
De anarchist in de kast
Over het werk van Lidia Ginzburg
Tonnus Oosterhoff
De nieuwsbrief van Perdu
Louis Andriessen
Duende
De nieuwsbrief van Perdu
Pop
I.s.m. Boekhandel Die Weiße Rose en Van Gennep
Jazz
Ouverture
Een middag met dichterscollectief Archipel
Stefan Hermans over Pornschlegel van Dirk van Bastelaere
Van Jacq Vogelaar
Over de mannelijke hoofdpersoon in literatuur van vrouwen
Een reeks persoonlijke notities
Van Jean-Pierre Plooij i.s.m. Uitgeverij Meulenhoff
Over de waarde van literaire ideologie-kritiek
Feestelijke opening van het nieuwe seizoen
De nieuwsbrief van Perdu
Eindfeest van het seizoen
In the cakewalk
Theatrale grotesken
De nieuwsbrief van Perdu
Het gesproken tijdschrift, over de illusie
Van Erich Auerbachs
Het avontuur van Renaissance
Over Natalia Ginzburg
De nieuwsbrief van Perdu
Over Blanchot
Over Bataille
Theatrale grotesken
Hans Faverey in het Frans
Over de poëzie van H.H. ter Balkt
Metaforen voor het schrijven
De nieuwsbrief van Perdu
Van engagement tot esthetiek
Plagiaat & de Muze II
Presentatie van Lust & Gratie nr. 29
Marc Reugebrink over Charme van Huub Beurskens
De nieuwsbrief van Perdu
Een avond over literaire biografieën van en over vrouwen
Het leven en de opvattingen van Tristram Shandy
Met voordrachten en wat toelichting tussendoor
De nieuwsbrief van Perdu
Over het werk van Lidia Ginzburg
20.00 uur, 5 gulden, Kerkstraat 391
Volgens de Franse historicus Philippe Ariès is de verdringing van de dood uit het alledaagse een kenmerkende tendens van de westerse cultuur. In de literatuur vindt die verdringing een belangrijk tegengewicht, doorgaans Romantisch van aard. Maar in het bijzondere werk van de Russische schrijfster en literatuurwetenschapster Lidia Ginzburg (1902-1990) is het niet de Romantische omhelzing van de dood die ons treft. Ginzburgs veronderstelling is, dat het ware denken over het leven begint met het denken over de dood. Haar werk toont ons een twintigste eeuws 'memento mori'. De vraag is: wat betekent het aangezicht van de dood voor de mens zonder hiernamaals? Hoe ontkomen wij aan de wanhoop van de stervende Ivan Iljitsj? Aanleiding voor deze avond is de publicatie bij Uitgeverij Pegasus van Ginzburgs Een dwaling van de wil, twee vertellingen die op opmerkelijke wijze verhaal en essay combineren. De bundel opent met 'Terug naar het uitgangspunt', een in 1938 geschreven filosofische vertelling, waarin de schrijfster begrafenisrituelen analyseert, begraafplaatsen bezoekt en in gesprekken met vrienden de waarde en betekenis onderzoekt van begrippen als moed, doodsverachting, doodsangst en lafheid. De vertelling 'Een dwaling van de wil', geschreven in de jaren tachtig, behelst 'de geschiedenis van een schuld. De schuld van een man, N. geheten.' De moeizame verhouding van N. met zijn vader en de schuldgevoelens na diens dood vormen de kern van een verhaal dat zich ook als een literaire studie over schuld en berouw laat lezen. Antoine Verbij en Kees Verheul houden een lezing over de betekenis van het werk van Lidia Ginzburg. Gezamenlijk gaan zij in gesprek met slavist Thomas Langerak. De presentatie van de avond is in handen van Truusje van de Kamp.