Jan Eijkelboom over Seames Heaney
De anarchist in de kast
Over het werk van Lidia Ginzburg
Tonnus Oosterhoff
De nieuwsbrief van Perdu
Louis Andriessen
Duende
De nieuwsbrief van Perdu
Pop
I.s.m. Boekhandel Die Weiße Rose en Van Gennep
Jazz
Ouverture
Een middag met dichterscollectief Archipel
Stefan Hermans over Pornschlegel van Dirk van Bastelaere
Van Jacq Vogelaar
Over de mannelijke hoofdpersoon in literatuur van vrouwen
Een reeks persoonlijke notities
Van Jean-Pierre Plooij i.s.m. Uitgeverij Meulenhoff
Over de waarde van literaire ideologie-kritiek
Feestelijke opening van het nieuwe seizoen
De nieuwsbrief van Perdu
Eindfeest van het seizoen
In the cakewalk
Theatrale grotesken
De nieuwsbrief van Perdu
Het gesproken tijdschrift, over de illusie
Van Erich Auerbachs
Het avontuur van Renaissance
Over Natalia Ginzburg
De nieuwsbrief van Perdu
Over Blanchot
Over Bataille
Theatrale grotesken
Hans Faverey in het Frans
Over de poëzie van H.H. ter Balkt
Metaforen voor het schrijven
De nieuwsbrief van Perdu
Van engagement tot esthetiek
Plagiaat & de Muze II
Presentatie van Lust & Gratie nr. 29
Marc Reugebrink over Charme van Huub Beurskens
De nieuwsbrief van Perdu
Een avond over literaire biografieën van en over vrouwen
Het leven en de opvattingen van Tristram Shandy
Met voordrachten en wat toelichting tussendoor
De nieuwsbrief van Perdu
Van engagement tot esthetiek
20.00 uur
5 gulden
Kerkstraat 391
De fragmentarische vorm van het schrijven heeft in de laatste decennia een sterke verandering ondergaan. Na extreme experimenten van auteurs uit de zestiger en zeventiger jaren, wordt er nu weliswaar in meerdere of mindere mate fragmentarisch geschreven, maar zijn de onderliggende bedoelingen veranderd. Er is niet langer een kleine groep maatschappelijke geëngageerde schrijvers die deze vorm beoefent, maar een zo grote groep dat het fragmentarisch eerder norm dan uitzondering is geworden, is verheven tot een aan de klassieke roman gelijkwaardig esthetiek. De acceptatie van het fragmentarisch opgezette werk wijst erop dat het literaire klimaat toleranter is geworden.
Nog maar zelden lijkt het gebroken schrijven voort te komen uit een politiek ideologische stellingsname; steeds vaker duidt het op literair of talig onderzoek. Zien hedendaagse auteurs zichzelf in die experimentle expeditie staan, of kennen zij op grond van andere motieven een belangrijke rol toe aan het fragmentarische, verbeeldende schrijven? De centrale vraag is welke uitdaging deze schrijfwijze biedt aan hedendaagse auteurs.
Op vrijdag 29 maart zullen M. Februari, Joost Niemöller, en Astrid Roemer een gesprek voeren over hun positie ten opzichte van het geëngageerde en esthetische aspect van fragmentarisch schrijven. Behalve overeenkomsten, zullen de verschillen tussen hen aan de orde komen. Kunstcriticus Ole Bouman zal vanuit een minder literair perspectief hebben over de algemeen-culturele en filosofische implicaties van het fragmentarisch schrijven. Geno Spoormans schreef een essay waarin hij zijn visie op het fragmentarisch schrijven polemisch heeft verwoord. Op basis van dit essay - dat op de avond voorgelezen wordt - zal de discussie worden gevoerd.
Ole Bouman. Kunstcriticus voor De Groene Amsterdammer.
M. Februari. Auteur van De zonen van het uitzicht (1989).
Joost Niemöller. Auteur van Wraak!; redacteur van De XXIe Eeuw.
Astrid Roemer. Auteur en activiste; gemeenteraadslid Groen Links.
Geno Spoormans. Oud Perdu-uitgever; thans wetenschappelijk medewerker te Tilburg.