de vijfde dichtbundel van Erik Lindner
Exploring the potential of aesthetic experience to transform common experience, an effect we may call political.
Geesteswetenschappen onder vuur
Tenny Frank over Pessoa
Over en met de Syrisch-Palestijnse dichter Ghayath Almadhoun
De nieuwsbrief van Perdu
De bewonderaar bewonderd
Antoinette Sisto
Het lichaam als instrument
Anneke Brassinga, Yannick Dangre, Peter du Gardijn, Erik Lindner en Rens van der Knoop
Filosoof zoekt zin
Tenny Frank over enkele afgeprijsde bundels
Optredens van vier Sloveense dichters
Tenny Frank over enkele afgeprijsde bundels
integrale voordracht van vallende stilte
1e Lees- en Kijkblokavond Roman
Boekpresentatie Uitgeverij Vantilt
Barbaren & Co & De Theatertroep lezen toneelstukken van Judith Herzberg
De nieuwsbrief van Perdu
I.s.m. deBuren, de Vorlesebühne, Houtzaagmolen De Ster en DW B
een avond met dichter Ricardo Domeneck
Tenny Frank over enkele afgeprijsde bundels
Huis-tuin-en-keuken-surrealisme
Tenny Frank over enkele afgeprijsde bundels
De debuutbundel van Saskia Stehouwer
Introducing and investigating forms of time that fold into collective and linear time
In het Poëziecentrum te Gent
Tenny Frank over Gerrit Kouwenaar
nY en Perdu zoeken uitwegen
De nieuwsbrief van Perdu
Tenny Frank over Fred Portegies Zwart
Een avond over poëzie en performance
Tenny Frank over Paul Rodenko
Het engagement van de ironie
Tenny Frank over Pierre H. Dubois
Felix & Sofie over de kruisbestuiving tussen kunst en filosofie
Het internationale literatuurfestival van Amsterdam
De nieuwsbrief van Perdu
Feest van de Verandering
Metamorfose & Feest van de Verandering
De Russische underground
Gevaarlijk gedachtengoed bij Carl Schmitt en Martin Heidegger
Een middagprogramma waarin we met dichters en filosofen het fenomeen ‘politieke lente’ vanuit verschillende perspectieven onderzoeken.
Presentatie met en door zeven auteurs
Nederlandstalig seizoen deel 5
De nieuwsbrief van Perdu
Artist's Book als kunst- en verzamelobject
Thuis van Geert Buelens
Het lichaam als on/ding
Hommage aan Lucebert
New Sincerity, grondleggers en critici
Van Adriaan Koerbagh
Barbaren & co lezen Peter Weiss en William Jan Otten.
Met Frans Kuipers en Sandrine Verstraete
De nieuwsbrief van Perdu
Over poëzie en productie
Over Romantiek
Met Krijn Peter Hesselink en Jeroen van Rooij
Symposium
De nieuwsbrief van Perdu
Postmodernisme in de Sovjet-Unie
Van Frank Vande Veire
Het werk van Fritzi Harmsen van Beek
Kijken, keek, bekeken
Nederlandstalig seizoen deel 4
Perdu Outer Space
25 jaar dichterschap
In het Poëziecentrum te Gent
De nieuwsbrief van Perdu
Nach der mitte folgt ein Schweigen
Van Stefan en Franciszka Themerson
Luisteren als artistieke praktijk
Is Metafysica Dood?
Van Melle Hammer
De bollen zijn heel decoratief aan de vijver
Nederlandstalig seizoen deel 3
Van Thomas Blondeau
Visuele Poëzie van avant-garde tot nu
De nieuwsbrief van Perdu
Van Lieke Marsman
Is Metafysica Dood?
Aanvang: 20.00 uur / Zaal open: 19.30 uur
Entree: 5 / 4 euro (met kortingspas)
Feitelijk was het Immanuel Kant die als eerste het doodsvonnis uitsprak. Zijn ‘Kritik der Reiner Vernunft´ (1781) gaf het empirisme van Hume en Locke een solide fundering, maar veegde daarmee ook in een moeite door de vaste grond onder de metafysica vandaan. De klassieke metafysica zoals we die sinds Pascal en Leibniz kenden, tuimelde in een afgrond waar ze onmogelijk ooit nog uit omhoog leek te kunnen krabbelen.
Hoe wonderlijk is het daarom dat de metafysica tegenwoordig springlevend blijkt en volop aan de faculteiten wordt bedreven. Nog wonderlijker is het dat haar wederopstanding plaats vindt binnen dezelfde school waar eerder de ingenieurs vandaan kwamen die het beton hadden gestort om haar voorgoed in te smoren: de analytische wijsbegeerte. Het zijn namelijk hedendaagse analytisch filosofen als David Lewis, Ted Sider en Peter van Inwagen die beweren dat een substantiële en serieuze metafysica mogelijk is.
Hebben we hier te maken met een vorm van zombiemetafysica dat we ze zo snel mogelijk weer ten grave zouden moeten dragen, of met een onverwoestbaar vitale metafysica die we haar eminente positie binnen de filosofie met onmiddellijke ingang moeten teruggeven?
Nu liet de metafysica zich niet zonder slag of stoot naar het graf dragen. Onder het Duits Idealisme werden aan het begin van de 19de eeuw vernuftige pogingen ondernomen haar te reanimeren. Aan het infuus van Hegel begon ze zelfs weer iets van een pols te vertonen. Toch bleek die zwakke pols slechts een terminale stuiptrekking van een filosofisch patiënt die haar aanspraak op de levende waarheid aan het verliezen was.
Het waren de Neokantianen die in de tweede helft van de 19de eeuw de patiënt definitief hersendood wisten te verklaren. De echte ontologische doodsteek kwam uiteindelijk in de eerste helft van de 20ste eeuw uit de hoek van het logische positivisme. Empirische ´beulen´ als Rudolf Carnap, Otto von Neurath en Moritz Schlick voltrokken het vonnis door de kritiek van Kant te radicaliseren en de metafysica te reduceren tot een bundeling pseudovragen ontsprongen aan een verkeerde opvatting over de relatie tussen taal en werkelijkheid.
De logische positivisten hadden de afgrond waar de traditionele metafysica sinds Kant lag weg te kwijnen volgestort met beton opdat ze er nooit meer uit zou herrijzen. Het lot van de metafysica om als een voetnoot in de geschiedenis van de wijsbegeerte te eindigen leek zo bezegeld.
Hoe wonderlijk is het daarom dat de metafysica tegenwoordig springlevend blijkt en volop aan de faculteiten wordt bedreven. Nog wonderlijker is het dat haar wederopstanding plaats vindt binnen dezelfde school waar eerder de ingenieurs vandaan kwamen die het beton hadden gestort om haar voorgoed in te smoren: de analytische wijsbegeerte. Het zijn namelijk hedendaagse analytisch filosofen als David Lewis, Ted Sider en Peter van Inwagen die beweren dat een substantiële en serieuze metafysica mogelijk is.
Hebben we hier te maken met een vorm van zombiemetafysica dat we ze zo snel mogelijk weer ten grave zouden moeten dragen, of met een onverwoestbaar vitale metafysica die we haar eminente positie binnen de filosofie met onmiddellijke ingang moeten teruggeven?
Emanuel Rutten zal de positie verdedigen dat een substantiële metafysica wel degelijk mogelijk is. Hij zal ingaan op het onderwerp en de methode van een dergelijke metafysica. Daarna behandelt hij enkele gangbare bezwaren tegen de mogelijkheid van een serieuze metafysica, zoals scepticisme, sciëntisme en de vermeende onhoudbaarheid van a priori intuïties. Hij betoogt dat geen van deze bezwaren voldoende overtuigend is.
Lieven Decock zal hier kritische kanttekeningen bij plaatsen en betogen dat de analytische metafysica als eerste filosofie, zoals door David Lewis en anderen wordt bedreven, problematisch is. Hij zal argumenteren dat metafysische vragen weliswaar pregnant kunnen zijn, maar slechts binnen wetenschappelijke, veranderlijke, en onzekere, contexten
Emanuel Rutten heeft economie (Uva), wiskunde (Delft) en filosofie (VU) gestudeerd. De laatste twee met het judicium cum laude. In 2012 promoveerde hij aan de VU met zijn dissertatie: 'A Critical Assessment of Contemporary Cosmological Arguments: Towards a Renewed Case for Theism'. Momenteel is hij als onderzoeker en docent verbonden aan de faculteit Wijsbegeerte van de VU. Het onderzoeksproject waaraan hij werkt is getiteld 'Science beyond Scientism'. Hij doceert metafysica, logica en kennisleer.
Lieven Decock studeerde natuurkunde en wijsbegeerte aan de KULeuven. Hij promoveerde in 1999 op een proefschrift ´Trading Ontology for Ideology: The Interplay of Logic, Set Theory and Semantics in Quine's Philosophy´ (2002). Hij werkte als postdoc aan de KULeuven en als UD aan de TiU. Tegenwoordig is hij UHD aan de VU. Hij doceert logica en filosofie van de vakwetenschappen, en publiceert geregeld over metafysische thema's die ontstaan in specifieke wetenschapsgebieden.