Hoe verhouden we ons tot dieren? Of beter gezegd: tot andere dieren? Niet-menselijke dieren verhouden zich tot elkaar, binnen hun eigen soort en daarbuiten, en soms ook tot ons, de menselijke soort. Uit die laatste relatie komt behalve dierenliefde ook veel lijden voort, omdat wij doorgaans zo weinig van hen (willen) weten of begrijpen en we ons zelden echt verdiepen in hoe zij eigenlijk bestaan. Wat valt er te zien, te horen, te begrijpen en te denken van dieren wanneer wij met hen zijn? Tijdens deze avond demonstreren enkele kunstenaars en schrijvers hoe in hun werk dieren (tot hen) spreken, hoe zij (met hen) leven en werken.

Het onderscheid tussen mensen en overige dieren wordt steeds minder houdbaar, helemaal als we de machtsrelaties tussen hen in ogenschouw nemen. Steeds meer eigenwijze onderzoekers en filosofen dagen bestaande overtuigingen (waarmee we het menselijk handelen jegens dieren legitimeren) uit door in te gaan op hoe dieren denken, voelen, communiceren en samenleven. Hoe zij, met andere woorden, net als menselijke dieren bewust kunnen leven en lijden.

Tijdens haar performatieve lezing gaat Tine Melzer in op de verhouding tussen de taligheid van dieren en de manieren waarop dieren in de menselijke taal voorkomen. Is de communicatie tussen dieren echt taal of is alleen de mens een talig dier? Charlotte Mutsaers zal ons het beerdiertje laten zien. Nikki Dekker draagt voor uit o.a. haar chapbook een voorwerp dat nog leeft. Charlotte Dumas, bekend van haar dierportretten, vertrekt vanuit het idee dat de staat van de mensheid kan worden bestudeerd door te kijken naar de manier waarop wij ons tot dieren verhouden, relaties met hen aangaan, hen gebruiken en definiëren. Gijsje Heemskerk maakte samen met haar hondenmetgezel Wiske 'Dig a hole and fall in it yourself'. Wiske groef kuilen in het strandzand en Heemskerk goot daar gips in. De kuilen waren al werken op zich, een vorm van land-art door Wiske gemaakt; de uiteindelijke sculpturen zijn een samenwerking. Kunst wordt doorgaans gezien als iets inherent menselijks wat niet aan ‘dieren’ is besteed. Heemskerk spreekt van een “een zeer antropocentrische en exceptionalistische houding: ik denk dat het hoog tijd wordt dat wij mensen onze blik verruimen en een dergelijke houding verwerpen, ook binnen de kunst.” De sculpturen zullen tijdens de avond verspreid over de vloer van Perdu te zien zijn.

Tine Melzer is beeldend kunstenaar, taalfilosoof en docent. In haar werk verbindt zij onderzoek naar taal met visuele middelen, ze schrijft en maakt boeken. Zij heeft op de Gerrit Rietveld Academie en de Universiteit van Amsterdam gestudeerd en is in Engeland gepromoveerd met een dissertatie over Ludwig Wittgenstein en Gertrude Stein Haar boek Taxidermy For Language-Animals is in 2016 verschenen en werd gekozen als een van de ‘Most Beautiful Swiss Books 2016’. Laatst verschenen publicaties zijn Lead Sulphide / Bleisulfid en Geschlossene Geselschaft. Website: www.tinemelzer.eu

Charlotte Mutsaers is beeldend kunstenaar en schrijver van (beeld)verhalen, essays, romans en poëzie, waarin uiteenlopende dieren bijzondere rollen en eigenschappen krijgen toebedeeld. Haar meest recente roman Harnas van hansaplast en de bundel Rikkelrak, gedichten op muziek van Louis Gauthier, verschenen in 2017 bij uitgeverij Das Mag.

Nikki Dekker is schrijver en radiomaker. Ze publiceerde in Tirade, De Gids, Versal Magazine, Revisor, Deus Ex Machina en op De Optimist. Ze trad op tijdens onder andere Lowlands en Dichters in de Prinsentuin. In 2016 werd ze geselecteerd voor de Parijs-residentie van Vlaams-Nederlands Huis deBuren. In november 2018 verscheen bij Uitgeverij Wintertuin haar chapbook een voorwerp dat nog leeft.

Charlotte Dumas volgde haar opleiding aan de Gerrit Rietveld Academie (1996-2000) en de Rijksakademie van beeldende kunsten (2000-2001), beide in Amsterdam. Ze had solotentoonstellingen in o.a. de Corcoran Gallery of Art, Washington D.C. (2012); De Pont museum voor hedendaagse kunst, Tilburg (2015); The Photographers' Gallery, London (2015); Gallery 916, Tokyo (2016), andriesse eyck galerie, Amsterdam (2017) en het Chrysler Museum of Art, Norfolk, Virginia (2018). In 2018 stelde zij voor het Japanmuseum Sieboldhuis de tentoonstelling samen ‘Het paard in de kalebas’ waar ook haar meest recente film, SHIO, te zien was.

Gijsje Heemskerk is beeldend kunstenaar en filosoof. Zij studeerde Wijsbegeerte en Arts and Culture aan de UvA. Tijdens haar studie heeft ze zich voornamelijk verdiept in het posthumanisme en kunst en dieren. Haar werk bestaat onder andere uit teksten, performances, sculpturen, tekeningen en schilderijen en verwijst naar folklore, “outsider art” en kindertekeningen. Dit is onder meer gepresenteerd in het Zeeuwsmuseum (Middelburg), Nieuw Dakota (Amsterdam) en Expoplu (Nijmegen). Website: cargocollective.com/gijsjeheemskerk