Na zijn roman Thomas l'Obscur, die voor Bataille zo belangrijk geweest is, heeft Maurice Blanchot een bijzonder eigenzinnige weg in de Franse literatuur afgelegd. Als essayist laat de conventionele literaire kritiek hem koud; hetzelfde geldt voor die schrijvers wier literair werk te ongeschonden uit de worsteling met taal en werkelijkheid komt. Blanchot schreef over bezetenen van het woord als Hölderlin, Rimbaud, Char en Celan. Blanchots verhalen en romans bevinden zich altijd op hun eigen grens: de mogelijkheden van het genre worden betwist. Het spreken van Blanchot begeeft zich bewust op de rand van het zwijgen, zoals zijn leven dat ook lijkt te doen; beide worden aan alle kanten door de vernietiging, het niets, bedreigd.

Annelies Schulte van Nordholt en Frank Vande Veire gaan in op de poëticale opvattingen van de theoretische teksten van Blanchot. Ook deze avond een voordracht: Agnes Vincenot leest, tweetalig, een tekst van Blanchot voor. Na deze bijdragen is er, onder leiding van Blanchot-kenner Henk van der Waal, gelegenheid om in gesprek te gaan.

Annelies Schulte Nordholt. Studeerde filosofie en Frans, schrijft een proefschrift over Maurice Blanchot.

Frank Vande Veire. Studeerde filosofie, schreef een proefschrift over Michel Foucault; essayist.

Agnes Vincenot. Filosofe en vertaalster.

Henk van der Waal. Samen met Joke H. Harmsen vertaler van o.m. Blanchot en uitgever van Editions Joany.