Deze maand is het 400 jaar geleden dat William Shakespeare op zijn verjaardag (23 april) in 1616 stierf. In grote bezetting lezen wij diens wrange en bittere liefdes(tragi)komedie, de smoezige, van oorlog doordrenkte variant op Romeo en Julia, Troilus & Cressida (1600), wat voor menig ambitieus regisseur het Shakespearedebuut is, omdat niemand dat fucking oorlogsstuk überhaupt kent!
Troilus:
O Pandarus! Toe luister Pandarus!
Ik zeg jou waar mijn hoop verdronken ligt
En jij antwoordt daarop alleen hoe diep,
Hoe peilloos, pijnlijk diep wel. Ik vertel je
Hoe gek ik wordt van liefde voor Cressida,
En jij, wat antwoordt jij? Wel, ze is mooi…
We treden ter slagveld in grote bezetting. Vertrouwde Barbaren. Martijn de Rijk en Mariana Aparicio Torres, lezen de titelrollen. Cas Enklaar neemt Pandarus voor zijn rekening, Marlies Hamelynck Priamus en Nestor voor de hare. Theatertroepers als Jasmijn Vriethoff, Jochum Veenstra en Roos Visser doen mee. Er zijn nieuwelingen zoals Dennie Lukkezen, Justin van der Veen en Joep Hendrikx.
Proloog:
We zeggen dat ons stuk de eerste schreden
Van de twisten overslaat en plompverloren
Begint in ’t midden. Daarna zien we wel
Wat van de rest nog bruikbaar is voor ons.
Applaudisseer of fluit, net wat u wilt.
’t Is winnen of verliezen. Kortom: oorlog.
