-

-

De verkiezingswinst van Desi Bouterse in Suriname is voor Perdu de aanleiding voor dit programma De Dictator. Antoine de Kom spreekt op vrijdag 5 juni in Perdu over zijn werk in verband met de Surinaamse politiek.

Heeft de naam van Desi Delano Bouterse een plaats in de poëzie? Na de overweldigende winst van Bouterse’s Nationale Democratische Partij bij de verkiezingen in Suriname, afgelopen maandag, wil Perdu de vraag naar de verhouding tussen poëzie en politiek concretiseren. Antoine de Kom reflecteert aan de hand van zijn poëtisch oeuvre op deze vraag in verband met de politieke situatie in Suriname. Welke poëticale problemen werpt de machtsuitoefening in Suriname voor hem op? De Kom is een dichter wiens werk – in bundels als Tropen (1991), De kilte in Brasilia (1995), Chocoladetranen (2004) en het meest recent het met de VSB-poëzieprijs bekroonde Ritmisch zonder string (2013) – veelal in het teken staat van het displacement tussen Nederland en Suriname.

Nederland is het geboorteland van De Kom. Zijn herkomst is Surinaams. De schrijver van Wij slaven van Suriname is zijn grootvader, Anton de Kom, die tegen de wil van zijn kleinzoon in door het regime van Bouterse als anti-koloniaal activist wordt gecanoniseerd. Dichter en activist Matthijs Ponte zal De Kom naar aanleiding van zijn lezing een interview afnemen. Ponte is mededirecteur van het poëziefestival Read My World, dat in 2014 aan de Caribische literatuur was gewijd.

Vanzelfsprekend is de vraag met welke directheid er over dictatuur te schrijven valt van een weidsere strekking. Loek Zonneveld, theatercriticus van De Groene Amsterdammer, bespreekt in verband met dat probleem het toneelstuk van Bertolt Brecht De weerstaanbare opkomst van Arturo Ui. Behalve recensent is Zonneveld docent toneelgeschiedenis, onder meer aan de Amsterdamse Theaterschool.