Europa was na de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog moeizaam weer overeind aan het krabbelen toen ene Lubertus Swaanswijk in 1945 schreef: ‘een nieuwen mensch hebben wij te vormen, hebben wij te kneden, en het vormenmateriaal, het leem dat zijn wij zelf’. In de daaropvolgende jaren betoonde dit leem zich bijzonder vruchtbare grond. Zowel in de poëzie als in de beeldende kunst ontwikkelde het jonge dubbeltalent een geheel eigen esthetica. Lucebert was geboren.

In de bundel apocrief/de analphabetische naam deed Lucebert verslag van deze wordingsgeschiedenis in gedichten die tot de oudste en beste uit zijn oeuvre behoren. De radicale oorspronkelijkheid van zijn kunstenaarschap kwam echter niet alleen in zijn poëzie tot uiting. Ook experimenteerde hij met unieke combinaties van woord en beeld. Bovendien deed hij een opmerkelijke poging het ondermijnde schoonheidsbegrip nieuw leven in te blazen, immers: ‘in deze tijd heeft wat men altijd noemde / schoonheid schoonheid haar gezicht verbrand’.

Anja de Feijter, Marc de Kesel en Krijn Peter Hesselink zullen de vroege Lucebert ieder op geheel eigen wijze opnieuw tot leven wekken. Anja de Feijter promoveerde in 1994 op het historische debuut van Lucebert en is hoogleraar Moderne Nederlandse Letterkunde aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Zij zal een rijk geïllustreerd verhaal houden over Luceberts pogingen woord en beeld samen te brengen. Marc de Kesel is als filosoof verbonden aan de Arteveldehogeschool in Gent en het Heyendaal Instituut in Nijmegen. Hij zal Luceberts esthetica in een filosofisch kader plaatsen. Krijn Peter Hesselink is een dichter en voordrachtskunstenaar wiens debuutbundel in september 2008 uitkomt bij uitgeverij Nieuw Amsterdam. Hij zal de afdelingen ‘apocrief’ en ‘de analphabetische naam’ integraal en uit het hoofd ten gehore te brengen.