In een groteske treedt een vervorming van het bekende en het gewone op. Maar het blijft niet bij een absurd moment: het is de hardnekkige ontwikkeling van een opvatting of redenering die vreemde en grillige vormen aanneemt. Aan het einde blijft de vervreemding over, die zowel lachwekkend als angstaanjagend is. Op zaterdag 20 april verandert Perdu in een theater en worden de schijnwerpers op de teksten gericht. Wij nodigden Boskma, Desmense, Jansma, Kloos, Niemöller en Starik uit een groteske te schrijven waarin de maatschappij gehekeld wordt. Deze teksten worden op de avond door Van Bennekom, Blonk, Hageman, Jansen, Junge en Nap op het toneel gebracht. Zij kunnen hun interpretatie kracht bij zetten door gebruik van onder meer geluid, licht, video en decor. In de vorm hebben wij dan ook geen enkele beperking opgelegd: is een groteske op toneel een monoloog, een dans, of experimenteel theater, mime, acrobatiek?